به گزارش تبریزسخن، زینب خانجانی، روانشناس و عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز روز دوشنبه در نشست تخصصی توانمند سازی زنان در بازسازی اجتماعی و ارتقای سلامت روان در فضای پساجنگ با اشاره به نقش های مختلف بانوان در چارچوب ها و ابعاد مختلف در اجتماع و خانواده اظهار کرد: زنان سربازانی هستند که نقش تامین کنندگی سلامت خانواده را برعهده دارند.
وی با اشاره به اینکه روزهای پرالتهابی را می‌گذرانیم، گفت: این جنگ شاید در ظاهر ۱۲ روز بود اما چون به صورت ناگهانی رخ داد، شوک روانی زیادی را تجربه کردیم و آثار روانی و اجتماعی و خانوادگی این حادثه در ناخودآگاه جمعی و تاریخی ما ثبت شد.
خانجانی افزود: باید برنامه ریزی سازماندهی شده ای برای مواقع بحرانی داشته باشیم و همانند کشورهای جهان اول، گروهی از بانوان تحت عنوان همیاران سلامت یا همیاران روانشناختی تربیت شوند که در مواقع بحران واسطه ی بین روانشناسان و خانواده هایی که دچار آسیب شده اند، باشند.
وی با اشاره به نقش مضاعف بانوان به عنوان مادر و همسر و نیروی کار افزود: یکی از مهم ترین کارهایی که زنان باید در هنگام مواقع بحران انجام دهند، ایجاد احساس امنیت روانی در خانواده است.
احساس امنیت روانی به این معناست که در اولویت آرامش ظاهری را حفظ کنیم؛ با لحن آرام و مطمئن صحبت کرده و از کلماتی که بار هیجانی کمتر دارند استفاده کنیم.
این روانشناس با اشاره به نقش بی‌بدیل مادران در سلامت روانی کودکان خاطرنشان کرد: آغوش گرم مادران و نوازش فرزندان، حس حمایت را به آن ها منتقل میکند. همچنین مادران باید فرزندان را در مواقع بحرانی از صحنه های خشن دور کرده، از گفت و گو های تنش زا و تحلیل های فاجعه بار در جمع، به ویژه در جلوی کودکان خودداری کنند،شنونده ی خوبی باشند و از کودکان بخواهند احساساتشان را بیان کرده و با کشیدن نقاشی و حتی گریه کردن هیجانات منفی خود را تخلیه کنند.
خانجانی افزود: خوشبختانه دعا کردن در فرهنگ ما وجود دارد و باعث دور شدن افکار منفی می‌شود.
وی به نقش بانوان در فضای پس از جنگ اشاره کرد و گفت: بانوان سعی کنند بعد از جنگ خانواده را به وضعیت عادی برگردانند و برای افزایش حس تعلق و کاهش استرس فعالیت های جمعی خانواده و صله رحم را افزایش دهند و همچنین مادران سعی کنند با دادن مسئولیت به فرزندان میزان تاب آوری را در آنها افزایش دهند.
